దావీదు యూదా అరణ్యములోనుండగా రచించిన కీర్తన.
1 దేవా, నా దేవుడవు నీవే, వేకువనే నిన్ను వెదకు
దును
2 నీ బలమును నీ ప్రభావమును చూడవలెనని
పరిశుద్ధాలయమందు నే నెంతో ఆశతో నీతట్టు కని
పెట్టియున్నాను.
నీళ్లులేక యెండియున్న దేశమందు
నా ప్రాణము నీకొరకు తృష్ణగొనియున్నది
నీమీది ఆశచేత నిన్ను చూడవలెనని నా శరీరము
కృశించుచున్నది.
3 నీ కృప జీవముకంటె ఉత్తమము
నా పెదవులు నిన్ను స్తుతించును.
4 నా మంచముమీద నిన్ను జ్ఞాపకము చేసికొని
రాత్రి జాములయందు నిన్ను ధ్యానించునప్పుడు
5 క్రొవ్వు మెదడు నాకు దొరకినట్లుగా నా ప్రాణము
తృప్తిపొందుచున్నది
ఉత్సహించు పెదవులతో నా నోరు నిన్నుగూర్చి
గానముచేయుచున్నది
6 కాగా నా జీవితకాలమంతయు నేనీలాగున నిన్ను
స్తుతించెదను
నీ నామమునుబట్టి నా చేతులెత్తెదను.
7 నీవు నాకు సహాయకుడవై యుంటివి
నీ రెక్కల చాటున శరణుజొచ్చి ఉత్సాహధ్వని
చేసెదను.
8 నా ప్రాణము నిన్ను అంటి వెంబడించుచున్నది
నీ కుడిచేయి నన్ను ఆదుకొనుచున్నది.
9 నా ప్రాణమును నశింపజేయవలెనని వారు దాని
వెదకుచున్నారువారు భూమి క్రింది చోట్లకు దిగిపోవుదురు
10 బలమైన ఖడ్గమునకు అప్పగింపబడుదురు
నక్కలపాలగుదురు.
11 రాజు దేవునిబట్టి సంతోషించును.
ఆయనతోడని ప్రమాణముచేయు ప్రతివాడును
అతిశయిల్లును
అబద్ధములాడువారి నోరు మూయబడును.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/672/32k/PSA/63-a191c785fd3259470aefb1e1e435f7e9.mp3?version_id=1787—